Osteopathie 

is een complementaire, manuele geneeswijze. 

Ons lichaam is theoretisch onder te verdelen in meerdere, verschillende “systemen” waarvan we afhankelijk zijn om optimaal te kunnen functioneren. In de praktijk is het zo dat er een goed samenspel moet zijn tussen deze systemen om een gezond geheel te vormen. Eén systeem kan dus niet worden beïnvloed zonder dat dit gevolgen heeft voor de rest.

De kracht en de effectiviteit van osteopathie zit hem in het zien van de mens in zijn totaliteit en zijn/haar omgeving bij een behandeling van een klacht of bij het voorkomen hiervan.

 

 

Hieronder toelichting over een paar van onze “systemen”:

Skeletaal
(botten en gewrichten)

Zo is er het musculoskeletaal systeem (spieren, pezen, ligamenten, botten en gewrichten) waar iedereen wel het e.e.a. van weet en waar iedereen weleens bewust last van heeft gehad.

Bij meer sporten of bij andere ongewone activiteiten, is spierpijn te verwachten. Dit zal dan een aantal dagen gevoeld worden waarna het weer langzaam hersteld. Ook is gekend dat een verstuikte enkel een aantal dagen of misschien wel weken last kan geven, afhankelijk van de ernst van verstuiking en van de aangedane structuren. Maar wat nou als er uit het niets een klacht ontstaat zonder aanwijsbare oorzaak? Waarom blijft die elleboog zo lang vervelend terwijl de klacht al weken ontzien wordt?

Hoe komt het dat veters strikken duizenden keren goed gaat zonder dat het in de rug schiet, maar dat het die ene keer wel gebeurt?

Een groot deel van de pijn die we dan ervaren is afkomstig van gewrichten die niet meer optimaal bewegen. Het vrijmaken van deze gewrichten middels “mobilisatie” of “manipulatie” brengt niet alleen een directe pijnvermindering, maar reguleert ook de functionaliteit in de rest van het lichaam.

Digestief systeem
(spijsverteringsstelsel/organen)

Het spijverteringssysteem is verantwoordelijk voor de opname van voedingsstoffen die nodig zijn om te functioneren. Hiernaast is het medeverantwoordelijk voor de uitscheiding van afvalstoffen waardoor het lichaam blijft functioneren.

Bij een dysfunctie van een orgaan zoals bijvoorbeeld reflux, maagontsteking, spastische darm, krampen of een opgeblazen buik gaat dit niet alleen lokaal, maar ook op afstand het lichaam belasten. Door een probleem met de vertering en opname van voedingsstoffen gaat dit een tekort aan vitaminen of mineralen tot gevolg hebben met bijvoorbeeld tintelingen, vermoeidheid of hoofdpijn tot gevolg. Het kan zelfs leiden tot o.a. onvruchtbaarheid, botontkalking, bloedneuzen, blauwe plekken, nachtblindheid, huiduitslag en haarverlies.

Naast klachten zoals malabsorptie (een opnameprobleem) kunnen organen ook problemen geven d.m.v. hun ophangstructuren. Zo bemerken meerdere vrouwen tijdens hun menstruatie rugklachten door de invloed van de baarmoeder op hun onderrug. Om maar te zwijgen over de gevolgen van spanning van een litteken als gevolg van bijvoorbeeld een keizersnede op de bewegelijkheid van de rug. Ook hierdoor komt er een bewegingsverlies met klachten als gevolg.

Cardiovasculair systeem
(hart en bloedvaten)

Om optimaal te kunnen blijven functioneren hebben alle weefsels in het lichaam voldoende zuurstof en voedingsstoffen nodig. Het vasculair systeem is hier verantwoordelijk voor. Bij een disfunctioneren van dit systeem kunnen er allerlei lichamelijke klachten ontstaan zoals bijvoorbeeld: hoofdpijn, tintelingen, een zwaar, vermoeid gevoel in de armen en/of benen, slechter herstel, aambeien, maar ook oorsuizingen.

Neurogeen systeem
(zenuwstelsel)

Het zenuwstelsel is één van de systemen welke zorgt voor de aansturing van het lichaam.

Dit zenuwstelsel zorgt voor o.a. de verbinding met andere systemen zoals met de organen, spieren en botten. Zo weten de meesten wel dat mensen met een hernia last van het been krijgen en minder last hebben van de rug. Pijn gaat via dit zenuwstelsel klachten geven op afstand. Bij een hernia is geweten dat het “probleem” in de rug zit, maar voelen de mensen met een hernia de pijn in het been. Het heeft dan geen zin om het been te gaan behandelen, maar moet er gewerkt worden op de plaatst waar het “probleem” zit.

Zo kunnen er ook andere uitstralingspijnen ontstaan zoals tintelingen in de vingers, maar ook aangezichtspijnen en hierbij moet zeker de hoofdpijn niet vergeten worden.